Z mechanizmem funkcjonowania i rozwoju gospodarki jest ściśle związany, niejako dostosowany do niego, system zarządzania gospodarką. Zarządzanie procesami gospodarczymi obejmuje funkcje ich organizowania, motywowania oraz kontrolowania. Z czasem jednostki gospodarcze (przedsiębiorstwa) poczęły także planować swoją działalność; było to funkcją wzrostu ich rozmiarów. W pierwszej połowie XX wieku, kiedy to ukształtowały się wielkie przedsiębiorstwa, planowanie ich działalności stało się drugim, oprócz zarządzania, nieodzownym członem kierowania procesami gospodarczymi. Dlatego też używa się współcześnie określenia: system planowania i zarządzania. Systemu planowania i zarządzania nie można utożsamiać z obiektywnym mechanizmem funkcjonowania i rozwoju gospodarki. Chociaż integralnie ze sobą związane, stanowią jednak dwa różne człony, dwa podstawowe elementy ekonomiczne sposobu gospodarowania. Trzeba przy tym podkreślić, że dotyczy to zarówno gospodarki socjalistycznej, jak i kapitalistycznej, z tym że między obu ustrojami istnieją pod tym względem jakościowe różnice. We współczesnym kapitalizmie planowanie i zarządzanie nie obejmuje skali gospodarki narodowej i jej działów; dochodzi do szczebla wielkich jednostek gospodarczych (koncernów, konglomeratów i innych wielkich korporacji). Jest to funkcją prywatnej własności środków produkcji, która stawia przeszkody w wprowadzeniu systemu planowania ogólnospołecznego (w skali gospodarki narodowej). Planowanie i zarządzanie w mikroskali (w skali przedsiębiorstwa) i niemożliwość planowania ogólnogospodarczego nadają procesom gospodarowania w skali całej gospodarki żywiołowy, anarchiczny charakter; jest to jedna z podstawowych sprzeczności kapitalizmu.
Bardzo ciekawe artykuły na tej witrynie!
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.