Sztokholmskie stare miasto skupione jest na czterech wyspach, na jednej z nich, nazywającej się Stadsholmen, mieści się również Zamek Królewski. Szwedzka nazwa Gamla Stan odnosi się tylko do zabytków znajdujących się na tych otoczonych wodą wyspach, choć przecież na kontynentalnej części miasta nie brakuje zabytkowych budowli, część z nich leżała jednak kiedyś poza obszarem Sztokholmu.
Stadsholmen, to niejako serce szwedzkiej stolicy. Nazwa wyspy jest rzadko używana, zazwyczaj nazywa się ją po prostu Gamla Stan. Rzeczywiście, prawie cała zabudowa starego miasta mieści się na jej obszarze. Oprócz zamku i pięknych zabytkowych kamieniczek mieści się tu również kilka ważnych kościołów, m.in. Storkyrkan (w rzeczywistości noszący imię św. Mikołaja) i Tyska kyrkan (noszący imię św. Gertrudy). Głowy plac wyspy, Stortorget, to również adres pod którym mieści się siedziba Akademii Szwedzkiej. W pięknym pałacu Akademii znajduje się Muzeum Nobla. W miejscu pięknej zabytkowej studni stał kiedyś pręgierz. Bardzo ciekawym placem jest również Köpmantorget, na którym możemy podziwiać bogato zdobiony pomnik św. Jerzego, który pokonuje smoka. jest to posąg inspirowany XV-wieczną rzeźbą Sankt Göran och draken, którą możemy podziwiać w Storkyrkan.
Druga z wysp, Strömsborg, to maleńki skrawek lądu, na którym stoi właściwie tylko jeden budynek, który obecnie należy do Międzynarodowego Instytutu na rzecz Demokracji i Pomocy Wyborczej.
Nieco większą, choć też niezbyt dużą wyspą jest Helgeandsholmen, na której mieści się siedziba szwedzkiego Parlamentu oraz Muzeum Średniowiecznego Sztokholmu. Istotną informacją może być fakt, ze Parlament można również zwiedzać.
Ostatnia wyspa, to Riddarholmen. Jest ona druga co do wielkości wyspą starego miasta. Największą uwagę przyciąga na niej Riddarholmskyrkan, kościół, którego budowę ukończono w 1807 roku. Niegdyś było tam opactwo franciszkanów, ale później powstała dzielnica z pałacami, które stawiała tam bogata szwedzka szlachta – stąd nazwa Riddarholmen – Wyspa Rycerzy. Najokazalszym z budynków, które przetrwały do dziś jest niewątpliwie Pałac Wrangla, dobudowany do pochodzącej z 1530 roku wieży należącej do umocnień miejskich. Obecny kształt pałacu pochodzi z początku XVII wieku i jest dziełem Nicodemusa Tessina Starszego. W latach 1697-1746, po pożarze Zamku Królewskiego, Pałac Wrangla był tymczasowym miejscem zamieszkania rodziny królewskiej.
